CECIL RHODES AND THE ANGLO-AMERICAN EMPIRE BUILDERS
"Ο Τζον Ράσκιν μίλησε στους προπτυχιακούς φοιτητές της Οξφόρδης [1871] ως μέλη της προνομιούχας, άρχουσας τάξης. Τους είπε ότι ήταν οι κάτοχοι μιας θαυμάσιας παράδοσης της εκπαίδευσης, της ομορφιάς, του κράτους δικαίου, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της αυτοπειθαρχίας, αλλά αυτή η παράδοση δεν μπορούσε να σωθεί, και δεν άξιζε να σωθεί, αν δεν μπορούσε να επεκταθεί στις κατώτερες τάξεις της ίδιας της Αγγλίας και στις μη αγγλικές κοινότητες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αν αυτή η πολύτιμη παράδοση δεν επεκτεινόταν σε αυτές τις δύο μεγάλες πλειοψηφίες, η μειοψηφία των Άγγλων της ανώτερης τάξης θα βυθιζόταν τελικά από αυτές τις πλειοψηφίες και η παράδοση θα χανόταν. Για να αποφευχθεί αυτό, η παράδοση πρέπει να επεκταθεί στις λαϊκές μάζες και στην επικράτεια της αυτοκρατορίας.
... Η εναρκτήρια διάλεξη του John Ruskin στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αντιγράφηκε από έναν φοιτητή, τον Cecil Rhodes, ο οποίος την κράτησε μαζί του για τριάντα χρόνια".
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope", 1966
"Μεταξύ των πιο αφοσιωμένων μαθητών του John Ruskin στην Οξφόρδη ήταν μια ομάδα οικείων φίλων, συμπεριλαμβανομένων των Arnold Toynbee, Alfred Milner... Αυτοί συγκινήθηκαν τόσο πολύ από τον Ruskin που αφιέρωσαν το υπόλοιπο της ζωής τους στην υλοποίηση των ιδεών του. Μια παρόμοια ομάδα ανδρών του Cambridge ... διεγέρθηκαν επίσης από το μήνυμα του Ruskin και αφιέρωσαν τη ζωή τους στην επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
.... Αυτή η ένωση ιδρύθηκε επίσημα στις 5 Φεβρουαρίου 1891, όταν ο Cecil Rhodes και ο William Thomas Stead οργάνωσαν μια μυστική κοινωνία την οποία ο Rhodes ονειρευόταν για δεκαέξι χρόνια. Σε αυτή τη μυστική κοινωνία ο Rhodes επρόκειτο να είναι αρχηγός, ο Stead, ο Brett (Λόρδος Esher) και ο Alfred Milner επρόκειτο να σχηματίσουν μια εκτελεστική επιτροπή. Ο Arthur (Λόρδος) Balfour, ο (Σερ) Harry Johnston, ο Λόρδος Rothschild, ο Albert (Λόρδος) Grey και άλλοι αναφέρθηκαν ως πιθανά μέλη ενός «Κύκλου Μυημένων» 'Circle of Initiates', ενώ επρόκειτο να υπάρξει ένας εξωτερικός κύκλος γνωστός ως «Σύλλογος Βοηθών» 'Association of Helpers' (αργότερα οργανώθηκε από τον Milner ως οργάνωση Στρογγυλής Τραπέζης) (the Round Table organization).
... Οι υποτροφίες Rhodes, που καθιερώθηκαν με τους όρους της έβδομης διαθήκης του Cecil Rhodes, είναι γνωστές σε όλους. Αυτό που δεν είναι τόσο ευρέως γνωστό είναι ότι ο Rhodes σε πέντε προηγούμενες διαθήκες άφησε την περιουσία του για να σχηματίσει μια μυστική εταιρεία που επρόκειτο να αφιερωθεί στη διατήρηση και την επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Και αυτό που δεν φαίνεται να είναι γνωστό σε κανέναν είναι ότι αυτή η μυστική εταιρεία δημιουργήθηκε από τον Rhodes και τον κύριο διαχειριστή του, τον Λόρδο Milner, και συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα [ ως Ομάδες Στρογγυλής Τραπέζης the Round Table Groups: στις Ηνωμένες Πολιτείες - Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ,Τριμερής Επιτροπή, Ομάδα Bilderberg και στα έθνη της Βρετανικής Κοινοπολιτείας - Milner's Kindergarden, Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (RIIA)/ Chatham House]."
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope", 1966
"Ο Λόρδος Alfred Milner ηγήθηκε του κρυφού κινήματος (μυστική κοινωνία Rhodes') μετά τον θάνατο του Cecil Rhodes το 1902. Ήταν ο δεύτερος ισχυρότερος άνδρας στη βρετανική κυβέρνηση μετά το 1916 (κατά τα δύο τελευταία χρόνια του Μεγάλου Πολέμου [Α' Παγκοσμίου Πολέμου])."
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope", 1966
"Ο λόρδος Alfred Milner, πλούσιος Άγγλος και στέλεχος των Rothschilds, υπηρέτησε ως πληρωτής για τους διεθνείς τραπεζίτες κατά τη διάρκεια της επανάστασης των Μπολσεβίκων. Ο Milner αργότερα ηγήθηκε της μυστικής κοινωνίας γνωστής ως The Round Table, η οποία ήταν αφιερωμένη στη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης όπου μια κλίκα υπερπλουσίων χρηματοδοτών θα έλεγχαν τον κόσμο με το πρόσχημα του σοσιαλισμού. Η αμερικανική θυγατρική αυτής της συνωμοσίας ονομάζεται Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων και ξεκίνησε από διεθνείς τραπεζίτες και ελέγχεται ακόμα από τους διεθνείς τραπεζίτες.
... Η «μυστική κοινωνία» οργανώθηκε με βάση το συνωμοτικό μοτίβο των κύκλων ... το κεντρικό τμήμα της «μυστικής κοινωνίας» ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1891, χρησιμοποιώντας χρήματα Rhodes'. Η οργάνωση διοικήθηκε για λογαριασμό του Rothschild από τον Λόρδο Alfred Milner... Η Στρογγυλή Τράπεζα λειτούργησε στα παρασκήνια στα ανώτατα επίπεδα της βρετανικής κυβέρνησης, επηρεάζοντας την εξωτερική πολιτική τη συμμετοχή και τη διεξαγωγή της Αγγλίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ο Γκάρι Άλεν στο βιβλίο του "None Dare Call It Conspiracy"
«Υπήρχαν ομάδες που ιδρύθηκαν σε πολλές χώρες που αντιπροσώπευαν τα ίδια συμφέροντα της μυστικής Ομάδας Milner [μιας μυστικής εταιρείας που σχηματίστηκε από τον Cecil Rhodes], και έγιναν γνωστές ως Ομάδες της Στρογγυλής Τραπέζης, μεταξύ των οποίων το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων. Chatham House), το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες και παράλληλες ομάδες στον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νότια Αφρική και την Ινδία».
Carroll Quigley
"Ο Cecil Rhodes και ο [Alfred] Milner προσπάθησαν να ενώσουν τον κόσμο, και κυρίως τον αγγλόφωνο κόσμο σε μια ομοσπονδιακή δομή γύρω από τη Βρετανία. Και οι δύο θεώρησαν ότι αυτός ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί καλύτερα από μια μυστική ομάδα ανδρών ενωμένη μεταξύ τους με αφοσίωση στον κοινό σκοπό και με την προσωπική πίστη ο ένας στον άλλον. Και οι δύο ένιωσαν ότι αυτό το συγκρότημα θα έπρεπε να επιδιώξει τον στόχο του με μυστική πολιτική και οικονομική επιρροή στα παρασκήνια και υπό τον έλεγχο δημοσιογραφικών, εκπαιδευτικών και προπαγανδιστικών πρακτορείων».
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "The Anglo-American Establishment"
«Η λεγόμενη επανάσταση των Μπολσεβίκων χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου με χρήματα από τον Alfred Milner και τον Kuhn Loeb που λειτουργούσαν ως αγωγός για τους Rockefellers μέσω της μαριονέτας τους, του Προέδρου Woodrow Wilson».
John Coleman στο βιβλίο του "The Committee of 300: The Conspirator's Hierarchy"
Ο Cecil Rhodes, Alfred Milner και ένας επίλεκτος κύκλος στρατηγών της Αυτοκρατορίας ίδρυσαν μια μυστική εταιρεία το 1910, ο σκοπός της οποίας ήταν να αναζωογονήσει το εξασθενημένο βρετανικό αυτοκρατορικό πνεύμα. Η κοινωνία, πολλά από τα μέλη της οποίας ήταν απόφοιτοι του All Souls College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, θα καθοδηγούσε κρυφά τις στρατηγικές πολιτικές της Βρετανικής Αυτοκρατορίας μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ονόμασαν την ομάδα τους Στρογγυλή Τράπεζα, μια αναφορά στο μεσαιωνικό τραπέζι του βασιλιά Αρθούρου που περιβαλλόταν από τους εκλεκτούς ιππότες του.».
Ο F. William Engdahl στο βιβλίο του "Gods of Money"
Ο Alfred Milner (ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής της Νότιας Αφρικής) κληρονόμησε τον πλούτο του Cecil Rhodes. Ανέλαβε την ηγεσία της μυστικής κοινωνίας Rhodes', έλεγχε το ταμείο υποτροφιών Rhodes' και έφερε χιλιάδες νέους στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να μάθουν τη σημασία του κόσμου κυβέρνηση."
Frank Aydelotte, στο βιβλίο του The Vision of Cecil Rhodes, 1946
«Ο λόρδος Alfred Milner ηγήθηκε του κρυφού κινήματος (μυστική κοινωνία του Cecil Rhodes) μετά τον θάνατο του Cecil Rhodes το 1902.
Ήταν ο δεύτερος ισχυρότερος άνδρας στη βρετανική κυβέρνηση μετά το 1916».
Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope", 1966
«Καμία χώρα που εκτιμά την ασφάλειά της δεν πρέπει να επιτρέψει αυτό που πέτυχε η ομάδα Milner στη Βρετανία, δηλαδή ότι ένας μικρός αριθμός ανδρών θα πρέπει να μπορεί να ασκεί τέτοια εξουσία στη διοίκηση και την πολιτική, δεν θα πρέπει να έχει σχεδόν πλήρη έλεγχο στη δημοσίευση των εγγράφων που σχετίζονται με τις ενέργειές τους, θα πρέπει να μπορούν να ασκούν τέτοια επιρροή στις λεωφόρους πληροφόρησης που δημιουργούν την κοινή γνώμη και θα πρέπει να μπορούν να μονοπωλούν τόσο ολοκληρωτικά τη συγγραφή και τη διδασκαλία της ιστορίας της δικής τους περιόδου».
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope", 1966
«Γιατί δεν πρέπει να ενταχθούμε σε μια μυστική κοινωνία με ένα μόνο στόχο: την προώθηση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, για την υπαγωγή όλου του απολίτιστου κόσμου υπό βρετανική κυριαρχία, για την ανάκαμψη των Ηνωμένων Πολιτειών, για τη δημιουργία της αγγλοσαξονικής φυλής αλλά για μια Αυτοκρατορία».
Η «Ομολογία Πίστεως» του Cecil Rhodes επισυνάπτεται στη διαθήκη του
"Οι στόχοι που επεδίωκαν ο Cecil Rhodes και ο Alfred Milner και οι μέθοδοι με τις οποίες ήλπιζαν να επιτύχουν έμοιαζαν μέχρι το 1902 τόσο που σχεδόν δεν μπορούσαν να διακριθούν. Και οι δύο προσπάθησαν να ενώσουν τον κόσμο, και κυρίως τον αγγλόφωνο κόσμο, σε μια Ομοσπονδιακή δομή γύρω από τη Βρετανία. Και οι δύο θεώρησαν ότι αυτός ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί καλύτερα από μια μυστική ομάδα ανδρών ενωμένη μεταξύ τους με αφοσίωση στην κοινή υπόθεση και με προσωπική πίστη ο ένας στον άλλο. Και οι δύο θεώρησαν ότι αυτό το συγκρότημα θα έπρεπε να επιδιώξει τον στόχο του με μυστικά πολιτικά και οικονομική επιρροή στα παρασκήνια και από τον έλεγχο δημοσιογραφικών, εκπαιδευτικών και προπαγανδιστικών φορέων».
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
"Το 1888 ο Cecil Rhodes έκανε την τρίτη του διαθήκη αφήνοντας τα πάντα στον Λόρδο Nathan Mayer Rothschild, με μια συνοδευτική επιστολή για τη δημιουργία μιας "μυστικής κοινωνίας".
Το κεντρικό τμήμα της "μυστικής κοινωνίας" ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1891, χρησιμοποιώντας τα χρήματα Rhodes.
Η οργάνωση - The Round Table - εργάστηκε στα παρασκήνια στα υψηλότερα επίπεδα της βρετανικής κυβέρνησης, επηρεάζοντας την εξωτερική πολιτική».
Ο Frank Aydelotte στο βιβλίο του "American Rhodes Scholarships"
"Οι υποτροφίες Rhodes, που καθιερώθηκαν με τους όρους της έβδομης διαθήκης του Cecil Rhodes, είναι γνωστές σε όλους. Αυτό που δεν είναι τόσο ευρέως γνωστό, είναι ότι ο Rhodes σε πέντε προηγούμενες διαθήκες άφησε την περιουσία του για να σχηματίσει μια μυστική εταιρεία, η οποία επρόκειτο να αφοσιωθεί στην διατήρηση και επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας... Η χρηματοδότηση αυτής της οργάνωσης προήλθε αργότερα από ομάδες που συνδέονται με την JP Morgan και τις οικογένειες Rockefeller και "Whitney".
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
«Ο Cecil Rhodes εκμεταλλεύτηκε τα πεδία διαμαντιών και χρυσού της Νότιας Αφρικής, έγινε πρωθυπουργός της Αποικίας του Ακρωτηρίου, συνεισέφερε χρήματα σε πολιτικά κόμματα, ήλεγχε κοινοβουλευτικές έδρες τόσο στην Αγγλία όσο και στη Νότια Αφρική και προσπάθησε να κερδίσει μια λωρίδα βρετανικού εδάφους σε όλη την Αφρική, από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας ως την Αίγυπτο και να ενώσει αυτά τα δύο άκρα μαζί με μια τηλεγραφική γραμμή και τελικά με έναν σιδηρόδρομο από το Ακρωτήριο προς το Κάιρο. Ο Rhodes ενέπνευσε αφοσιωμένη υποστήριξη για τους στόχους του από άλλους στη Νότια Αφρική και στην Αγγλία. Με οικονομική υποστήριξη από τον Λόρδο Rothschild και τον Alfred Beit, μπόρεσε να μονοπωλήσει τα ορυχεία διαμαντιών της Νότιας Αφρικής ως De Beers Consolidated Mines και να δημιουργήσει μια μεγάλη επιχείρηση εξόρυξης χρυσού ως Consolidated Gold Fields.
... Στα μέσα της δεκαετίας του 1890, ο Cecil Rhodes είχε προσωπικό εισόδημα τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου λιρών στερλίνων ετησίως (τότε περίπου πέντε εκατομμύρια δολάρια) το οποίο ξοδευόταν τόσο ελεύθερα για τους μυστηριώδεις σκοπούς του που συνήθως o λογαριασμός ήταν υπερχρεωμένος . Αυτοί οι σκοποί επικεντρώθηκαν στην επιθυμία του να συνενώσει τους αγγλόφωνους και να θέσει υπό τον έλεγχό τους όλα τα κατοικήσιμα μέρη του κόσμου. Για το σκοπό αυτό, ο Rhodes άφησε μέρος της μεγάλης του περιουσίας για να ιδρύσει τις υποτροφίες Rhodes στην Οξφόρδη για να διαδώσει την παράδοση της αγγλικής άρχουσας τάξης σε όλο τον αγγλόφωνο κόσμο, όπως ήθελε ο John Ruskin».
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
"Η μυστική εταιρεία Cecil Rhodes αποκαλείται με διάφορα ονόματα. Κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας περίπου, ονομαζόταν "η μυστική κοινωνία του Cecil Rhodes" ή "το όνειρο του Cecil Rhodes". Στη δεύτερη και τρίτη δεκαετία της ύπαρξής του ήταν γνωστή ως «Νηπιαγωγείο του Milner's» (1901-1910) και ως «Ομάδα Στρογγυλής Τραπέζης» (1910-1920).Από το 1920 ονομαζόταν με διάφορα ονόματα, ανάλογα με το ποια φάση των δραστηριοτήτων της εξετζόταν. Ονομάστηκε «The Times crowd», «the Rhodes crowd», «Chatham House crowd», «The All Souls group» και «the Cliveden set».
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope", 1966
"Το 1901, ο Cecil Rhodes επέλεξε τον Alfred Milner ως διάδοχό του μέσα σε μια μυστική κοινωνία, σκοπός της οποίας ήταν η επέκταση της βρετανικής κυριαρχίας σε όλο τον κόσμο, η τελειοποίηση ενός συστήματος μετανάστευσης από το Ηνωμένο Βασίλειο και αποικισμού από Βρετανούς υπηκόους όλων των χωρών όπου τα μέσα διαβίωσης είναι εφικτά με ενέργεια, εργασία και επιχειρηματικότητα... [με] την τελική ανάκτηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ως αναπόσπαστο μέρος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, την ενοποίηση ολόκληρης της Αυτοκρατορίας, την εγκαινίαση ενός συστήματος αποικιακής εκπροσώπησης στο Αυτοκρατορικό Κοινοβούλιο, το οποίο μπορεί να ενώσει τα ασύνδετα μέλη της Αυτοκρατορίας, και τελικά τη θεμελίωση μιας τόσο μεγάλης δύναμης που θα καταστήσει στο εξής τους πολέμους αδύνατους και θα προάγει τα καλύτερα συμφέροντα της ανθρωπότητας".
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)
Carroll Quigley, στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
« Η μυστική κοινωνία του Cecil Rhodes υποκίνησε τον πόλεμο των Boer και γέννησε την Ομάδα Milner (1902), η Ομάδα Milner δημιούργησε την Ομάδα Στρογγυλής Τραπέζης (1909), η Ομάδα Στρογγυλής Τραπέζης υποκίνησε τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και δημιούργησε το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (1919) και το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (1921), και το CFR και το RIIA δημιούργησαν την Ομάδα Bilderberg το 1954 και την Τριμερή Επιτροπή το 1973».
Stanley Monteith
Μια ένωση ιδρύθηκε επίσημα στις 5 Φεβρουαρίου 1891, όταν ο Cecil Rhodes και ο Thomas Stead οργάνωσαν μια μυστική κοινωνία, την οποία ο Rhodes ονειρευόταν επί δεκαέξι χρόνια. Σε αυτή τη μυστική κοινωνία ο Rhodes θα ήταν ο αρχηγός, οι Stead, , Brettκαι Alfred Milner θα αποτελούσαν μια εκτελεστική επιτροπή- ο Arthur (λόρδος) Balfour, ο (σερ) Harry Johnston, ο λόρδος Rothschild, ο Albert (λόρδος) Grey και άλλοι αναφέρονταν ως πιθανά μέλη ενός "Κύκλου Μυημένων"- ενώ θα υπήρχε ένας εξωτερικός κύκλος γνωστός ως "Ένωση Βοηθών" (που αργότερα οργανώθηκε από τον Milner ως οργάνωση της Στρογγυλής Τραπέζης)".
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)
Carroll Quigley, στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ Η "ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ"
Paul Warburg
"Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων, όταν οι λαοί του κόσμου κέρδιζαν σταδιακά την πολιτική τους ελευθερία από τις δυναστικές μοναρχίες, οι μεγάλες τραπεζικές οικογένειες της Ευρώπης και της Αμερικής στην πραγματικότητα αντιστρέφανε την τάση, δημιουργώντας νέες δυναστείες πολιτικού ελέγχου μέσω της δημιουργίας διεθνών οικονομικών συνδυασμών. Οι εν λόγω τραπεζικές δυναστείες είχαν μάθει ότι όλες οι κυβερνήσεις πρέπει να έχουν πηγές εσόδων από τις οποίες να δανείζονται σε περιόδους έκτακτης ανάγκης. Είχαν επίσης μάθει ότι παρέχοντας τέτοια κεφάλαια από τους δικούς τους ιδιωτικούς πόρους, μπορούσαν να κάνουν τόσο τους βασιλιάδες όσο και τους δημοκρατικούς ηγέτες τρομερά υποταγμένους στη θέλησή τους".
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
"Υπάρχει μια ειδική "φυλή" διεθνών χρηματοδοτών, η επιτυχία των οποίων βασίζεται συνήθως σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα τους. Αυτά περιλαμβάνουν την ψυχρή αντικειμενικότητα, την ανοσία στον πατριωτισμό και την αδιαφορία για την ανθρώπινη κατάσταση. Αυτό το προφίλ είναι η βάση για την πρόταση μιας θεωρητικής στρατηγικής, που ονομάζεται Φόρμουλα Ρότσιλντ, η οποία παρακινεί αυτούς τους ανθρώπους να ωθούν τις κυβερνήσεις σε πόλεμο για τα κέρδη που αποφέρουν... Όσο υπάρχει ο μηχανισμός της κεντρικής τραπεζικής, θα αποτελεί για τέτοιους ανθρώπους έναν ακαταμάχητο πειρασμό να μετατρέπουν το χρέος σε αέναο πόλεμο και τον πόλεμο σε αέναο χρέος".
Ο G. Edward Griffin στο βιβλίο του "The Creature from Jekyll Island"
"Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1890 ο [J.P.] Morgan και ο [John D.] Rockefeller είχαν γίνει οι γίγαντες ενός όλο και πιο ισχυρού Money Trust που ήλεγχε την αμερικανική βιομηχανία και την κυβερνητική πολιτική... Περίπου 60 οικογένειες - ονόματα όπως Rockefeller, Morgan, Dodge, Mellon, Pratt, Harkness, Whitney, Duke, Harriman, Carnegie, Vanderbilt, DuPont, Guggenheim, Astor, Lehman, Warburg, Taft, Huntington, Baruch και Rosenwald σχημάτισαν ένα στενό δίκτυο πλουτοκρατικού πλούτου που χειραγωγούσε, δωροδοκούσε και τρομοκρατούσε για να ελέγχει τη μοίρα των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην αυγή του 20ού αιώνα, περίπου εξήντα πάμπλουτες οικογένειες, μέσω δυναστικών συζυγιών και εταιρικών, διασυνδεδεμένων συμμετοχών, είχαν αποκτήσει τον έλεγχο της αμερικανικής βιομηχανίας και των τραπεζικών ιδρυμάτων".
Ο F. William Engdahl στο βιβλίο του "Gods of Money: Wall Street and the Death of the American Century"
""Ο οίκος Morgan χρηματοδότησε τη μισή πολεμική προσπάθεια των ΗΠΑ [στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]. Ο Morgan είχε επίσης χρηματοδοτήσει τον Πόλεμο των Βρετανών Boer στη Νότια Αφρική και τον Γάλλο-Πρωσικό πόλεμο."
Ο Ντιν Χέντερσον στο βιβλίο του "Big Oil & Their Bankers in the Persian Gulf"
"Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1800 οι Ευρωπαίοι χρηματοδότες τάχθηκαν υπέρ ενός αμερικανικού εμφυλίου πολέμου που θα επανέφερε τις Ηνωμένες Πολιτείες στο αποικιακό τους καθεστώς.
Ο Εμφύλιος Πόλεμος, διήρκεσε από το 1861 έως το 1865 ... κατά τη διάρκεια του οποίου, το Κογκρέσο ίδρυσε επίσης μια εθνική τράπεζα, θέτοντας την κυβέρνηση σε συνεργασία με τα τραπεζικά συμφέροντα, εξασφαλίζοντας τα κέρδη τους".
Andrew Gavin Marshall, Παγκόσμια Έρευνα
"Για αιώνες οι διεθνείς τραπεζίτες έβγαζαν πολλά λεφτά από τη χρηματοδότηση κυβερνήσεων και βασιλιάδων... Όπως και μια επιχείρηση, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να δανειστεί μεγάλα ποσά, εκτός αν η κυβέρνηση αυτή είναι πρόθυμη να παραδώσει στους πιστωτές μέρος της κυριαρχίας της. Σίγουρα, οι διεθνείς τραπεζίτες που έχουν δανείσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο διαθέτουν σημαντική επιρροή στις πολιτικές αυτών των κυβερνήσεων, αλλά το τελικό πλεονέκτημα που έχει ο πιστωτής έναντι ενός βασιλιά ή ενός προέδρου είναι ότι αν ο κυβερνήτης ξεφύγει από τη γραμμή, ο τραπεζίτης μπορεί να χρηματοδοτήσει τον εχθρό ή τον αντίπαλό του. Επομένως, αν θέλετε να παραμείνετε στις επικερδείς επιχειρήσεις χρηματοδότησης βασιλιάδων και κυβερνήσεων, είναι συνετό να έχετε έναν εχθρό ή έναν αντίπαλο που περιμένει στα παρασκήνια για να ανατρέψει κάθε βασιλιά ή κάθε πρόεδρο, στον οποίο δανείζετε χρήματα. Αν ο βασιλιάς δεν έχει εχθρό, πρέπει να είστε σε θέση να δημιουργήσετε έναν".
Louis Farrakhan, 1995
"Οι παγκόσμιοι τραπεζίτες, τραβώντας μερικούς απλούς μοχλούς που ελέγχουν τη ροή του χρήματος, μπορούν να δημιουργήσουν ή να καταστρέψουν ολόκληρες οικονομίες. Ελέγχοντας τα δελτία τύπου των οικονομικών στρατηγικών που διαμορφώνουν τις εθνικές τάσεις, οι ελίτ της εξουσίας είναι σε θέση όχι μόνο να εντείνει τον ασφυκτικό της έλεγχο στην οικονομική δομή αυτού του έθνους, αλλά μπορεί να επεκτείνει αυτόν τον έλεγχο σε όλο τον κόσμο. Αυτοί που κατέχουν μια τέτοια εξουσία λογικά θα ήθελαν να παραμείνουν στο παρασκήνιο, αόρατοι για τον μέσο πολίτη".
Ο Άλντους Χάξλεϋ
"Οι διεθνείς τραπεζίτες κερδίζουν χρήματα από την παροχή πιστώσεων σε κυβερνήσεις. Όσο μεγαλύτερο είναι το χρέος του πολιτικού κράτους, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι τόκοι που επιστρέφονται στους δανειστές. Οι εθνικές τράπεζες της Ευρώπης ανήκουν και ελέγχονται επίσης από ιδιωτικά συμφέροντα. Αναγνωρίζουμε πως με έναν μπερδεμένο τρόπο τρόπο οι Rothschilds και Warburgs της Ευρώπης, και οι οίκοι JP Morgan, Kuhn Loeb & Co, Schff, Lehman και Rockefeller κατέχουν και ελέγχουν τεράστιο πλούτο. Το πώς αποκτούν αυτή την τεράστια οικονομική δύναμη και την χρησιμοποιούν αποτελεί μυστήριο για τους περισσότερους από εμάς".
Ο γερουσιαστής Barry M. Goldwater στα απομνημονεύματά του "With No Apologies"
"Οι ουσιαστικές χρηματοπιστωτικές δυνάμεις του κόσμου βρίσκονταν στα χέρια των επενδυτικών τραπεζιτών (που αποκαλούνται επίσης "διεθνείς" ή "εμπορικοί" τραπεζίτες), οι οποίοι παρέμεναν σε μεγάλο βαθμό στο παρασκήνιο στις δικές τους μη ενσωματωμένες ιδιωτικές τράπεζες. Αυτοί διαμόρφωσαν ένα σύστημα διεθνούς συνεργασίας και εθνικής κυριαρχίας που ήταν πιο ιδιωτικό, πιο ισχυρό και πιο μυστικό από εκείνο των πρακτόρων τους στις κεντρικές τράπεζες. Αυτή η κυριαρχία των επενδυτικών τραπεζιτών βασιζόταν στον έλεγχό τους επί των ροών των πιστώσεων και των επενδυτικών κεφαλαίων στις χώρες τους και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μπορούσαν να κυριαρχήσουν στα χρηματοπιστωτικά και βιομηχανικά συστήματα των χωρών τους με την επιρροή τους στη ροή των τρεχουσών κεφαλαίων μέσω των τραπεζικών δανείων, του προεξοφλητικού επιτοκίου και της αναπροσαρμογής των εμπορικών χρεών- μπορούσαν να κυριαρχήσουν στις κυβερνήσεις με τον έλεγχό τους στα τρέχοντα κρατικά δάνεια και το παιχνίδι των διεθνών χρηματιστηρίων. Σχεδόν όλη αυτή η δύναμη ασκούνταν από την προσωπική επιρροή και το κύρος ανδρών που είχαν αποδείξει στο παρελθόν την ικανότητά τους να φέρνουν σε πέρας επιτυχημένα οικονομικά πραξικοπήματα, να τηρούν το λόγο τους, να παραμένουν ψύχραιμοι σε μια κρίση και να μοιράζονται τις ευκαιρίες που κέρδιζαν με τους συνεργάτες τους. Σε αυτό το σύστημα οι Ρότσιλντ ήταν κυρίαρχοι κατά το μεγαλύτερο μέρος του δέκατου ένατου αιώνα, αλλά, στο τέλος του αιώνα αυτού, αντικαταστάθηκαν από τον J. P. Morgan, του οποίου το κεντρικό γραφείο βρισκόταν στη Νέα Υόρκη, αν και λειτουργούσε πάντα σαν να βρισκόταν στο Λονδίνο".
Carroll Quigley, στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
"Η Ύφεση [1929] δεν ήταν τυχαία. Ήταν ένα προσεκτικά επινοημένο γεγονός. Οι διεθνείς τραπεζίτες προσπάθησαν να επιφέρουν μια κατάσταση απόγνωσης εδώ [Ηνωμένες Πολιτείες] ώστε να αναδειχθούν ως κυρίαρχοι όλων μας."
Louis T. McFadden, Πρόεδρος της Επιτροπής Τραπεζών και Νομισμάτων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, 1932
"Το παγκόσμιο τραπεζικό μας σύστημα είναι ένα παγκόσμιο καρτέλ, μια "υπερ-οντότητα" στην οποία οι μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου κατέχουν η μία την άλλη και κατέχουν τις μετοχές ελέγχου των μεγαλύτερων πολυεθνικών εταιρειών του κόσμου.
... Αυτή είναι η πραγματική "ελεύθερη αγορά" ένα εξαιρετικά κερδοφόρο παγκόσμιο τραπεζικό καρτέλ, που λειτουργεί ως παγκόσμια οικονομική μαφία».
Άντριου Γκάβιν Μάρσαλ
"Ο John D. Rockefeller, ο J. P. Morgan και άλλοι βασιλείς του Money Trust ήταν ισχυροί μονοπωλητές. Ένας μονοπωλητής επιδιώκει να εξαλείψει τον ανταγωνισμό. Στην πραγματικότητα, ο Ροκφέλερ είπε κάποτε: "Ο ανταγωνισμός είναι αμαρτία". Αυτοί οι άνδρες δεν ήταν υπέρμαχοι της ελεύθερης επιχειρηματικότητας".
James Perloff στο βιβλίο του "The Shadows of Power: The Council on Foreign Relations and the American Decline"
"Το 1899, ο J. Pierpont Morgan και ο Anthony Drexel πήγαν στην Αγγλία για να παρευρεθούν στο International Bankers Convention. Όταν επέστρεψαν, ο JP Morgan είχε διοριστεί επικεφαλής εκπρόσωπος των συμφερόντων των Rothschild στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ως αποτέλεσμα της Διάσκεψης του Λονδίνου, ήταν η J.P. Morgan and Company της Νέας Υόρκης, η Drexel and Company της Φιλαδέλφειας, η Grenfell and Company του Λονδίνου, η Morgan Harjes Cie του Παρισιού, η M.M. Warburg Company της Γερμανίας και της Αμερικής και ο Οίκος Rothschild, να συνεργαστούν".
Ο William Guy Carr στο βιβλίο του "Pawns In The Game"
"Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες τάσσονται υπέρ του τέλους της δουλείας... το Ευρωπαϊκό Σχέδιο είναι ότι οι δανειστές κεφαλαίων θα ελέγχουν την εργασία ελέγχοντας τους μισθούς. Το μεγάλο χρέος που θα δουν οι καπιταλιστές είναι φτιαγμένο από τον πόλεμο [Εμφύλιο] και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ελέγξει την στρόφιγγα του χρήματος. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθούν κρατικά ομόλογα ως τραπεζική βάση. Περιμένουμε τώρα τον Υπουργό Οικονομικών Salmon Chase να κάνει αυτή τη σύσταση. Δεν θα επιτρέψει στα Greenbacks να κυκλοφορούν ως χρήμα, καθώς δεν μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό. Ελέγχουμε τα ομόλογα και μέσω αυτών τις τραπεζικές εκδόσεις".
Ευρωπαίοι τραπεζίτες "Hazard Circular", 1962 - από το βιβλίο του Dean Henderson "Big Oil & Their Bankers In The Persian Gulf"
«Οι τραπεζίτες ελέγχουν τις μεγάλες εταιρείες του κόσμου, τα μέσα ενημέρωσης, τις υπηρεσίες πληροφοριών, τις δεξαμενές σκέψης, τα ιδρύματα και τα πανεπιστήμια».
Χένρι Μάκοου
"Η δομή του οικονομικού ελέγχου που δημιούργησαν οι μεγιστάνες των "μεγάλων τραπεζών" και των "μεγάλων επιχειρήσεων" ήταν εξαιρετικά περίπλοκη, το ένα επιχειρηματικό φέουδο χτιζόταν πάνω στο άλλο, και τα δύο συμμαχούσαν με ημι-ανεξάρτητους συνεργάτες, το σύνολο ανέβαινε προς τα πάνω σε δύο κορυφές οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, εκ των οποίων η μία, με κέντρο τη Νέα Υόρκη, είχε επικεφαλής την J. P. Morgan and Company και η άλλη, στο Οχάιο, την οικογένεια Rockefeller . Όταν οι δύο αυτές οικογένειες συνεργάζονταν, όπως έκαναν συνήθως, μπορούσαν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την οικονομική ζωή της χώρας και να ελέγξουν σχεδόν την πολιτική της ζωή, τουλάχιστον σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Προκάλεσαν τον "πανικό του 1907" και την κατάρρευση δύο σιδηροδρόμων, του ενός το 1914 και του άλλου το 1929".
Ο Carroll Quigley στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
«Ο λόγος για τον οποίο οι Βρετανοί κατάργησαν το δικαίωμα των Αμερικανικών Αποικιών να δημιουργούν και να εκδίδουν δικά τους χρήματα είναι απλός: οι τραπεζίτες δεν ήθελαν οι άποικοι να μπορούν να συναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς να τους αποτίουν φόρο τιμής... Ο στόχος ήταν σαφής: αναγκάζοντας τους Αμερικανούς να πληρώνουν τόκους, οι Ευρωπαίοι χρηματιστές ήθελαν να υποδουλώσουν τις Αποικίες σε ένα βουνό χρέους.
... Πληρώνουμε στους Διεθνείς Τραπεζίτες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο σε τόκους για το Εθνικό μας Χρέος. Αυτά τα χρήματα (ή πίστωση ) δημιουργήθηκε από τους τραπεζίτες από το τίποτα - και μας δάνεισε με υψηλό επιτόκιο».
Ο Ντε Γκρίφιν στο βιβλίο του «Τέταρτο Ράιχ των Πλούσιων
"Πριν από εκατοντάδες χρόνια, οι τραπεζίτες άρχισαν να εξειδικεύονται, με τους πλουσιότερους και με μεγαλύτερη επιρροή να συνδέονται όλο και περισσότερο με το εξωτερικό εμπόριο και τις συναλλαγές συναλλάγματος. Καθώς αυτοί ήταν πλουσιότεροι και πιο κοσμοπολίτες και ασχολούνταν όλο και περισσότερο με ζητήματα πολιτικής σημασίας, όπως η σταθερότητα και η υποτίμηση των νομισμάτων, ο πόλεμος και η ειρήνη, οι δυναστικοί γάμοι και τα παγκόσμια εμπορικά μονοπώλια, έγιναν οι χρηματοδότες και οι οικονομικοί σύμβουλοι των κυβερνήσεων.
Επιπλέον, δεδομένου ότι οι σχέσεις τους με τις κυβερνήσεις ήταν πάντοτε σε νομισματικούς και όχι σε πραγματικούς όρους, και δεδομένου ότι είχαν πάντοτε εμμονή με τη σταθερότητα των νομισματικών ανταλλαγών μεταξύ του χρήματος μιας χώρας και μιας άλλης, χρησιμοποίησαν τη δύναμη και την επιρροή τους για να κάνουν δύο πράγματα: (1) να εκφραστούν όλα τα χρήματα και τα χρέη σε όρους ενός αυστηρά περιορισμένου εμπορεύματος - τελικά του χρυσού- και (2) να βγουν όλα τα νομισματικά ζητήματα από τον έλεγχο των κυβερνήσεων και της πολιτικής εξουσίας, με το σκεπτικό ότι θα τα χειρίζονταν καλύτερα τα ιδιωτικά τραπεζικά συμφέροντα".
Carroll Quigley, στο βιβλίο του "Tragedy and Hope"
«Στην επανάσταση των Μπολσεβίκων έχουμε μερικούς από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους άντρες του κόσμου που χρηματοδοτούν ένα κίνημα που ισχυρίζεται ότι η ίδια η ύπαρξή του βασίζεται στην ιδέα της απογύμνωσης του πλούτου τους, άνδρες όπως οι Rothschids, Rockefellers, Schiffs, Warburgs, Morgans, Harrimans, Αλλά προφανώς αυτοί οι άνδρες δεν φοβούνται τον διεθνή κομμουνισμό. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι αν τον χρηματοδότησαν και δεν τον φοβούνται, πρέπει να είναι επειδή τον ελέγχουν».
Ο Γκάρι Άλεν στο βιβλίο του "None Dare Call It Conspiracy"
"Θα έχουμε Παγκόσμια Κυβέρνηση, είτε μας αρέσει είτε όχι. Το μόνο ερώτημα είναι εάν η Παγκόσμια Κυβέρνηση θα επιτευχθεί με κατάκτηση ή συναίνεση."
Ο διεθνής τραπεζίτης James Warburg καταθέτει ενώπιον της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 7 Φεβρουαρίου 1950
"Υπάρχει μια σκιώδης ομάδα πλουτοκρατών που διευθύνει πολυεθνικές εταιρείες, ελέγχει την αφήγηση των μέσων ενημέρωσης, χειραγωγεί την προσφορά χρήματος, επηρεάζει κυβερνήσεις, δημιουργεί χάος και προκαλεί πολέμους προκειμένου να προωθήσει τις ατζέντες της.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι απολύτως πραγματικοί και εξαιρετικά επικίνδυνοι. Λειτουργούν στις σκιές, με ασφάλεια μακριά από το φως του δημόσιου ελέγχου. Διαχειρίζονται μέσω πληρεξουσίων, χρησιμοποιώντας κομματάκια για να κάνουν τις εντολές τους, χωρίς ποτέ να επιτρέπουν στους εαυτούς τους να λερώσουν τα χέρια τους;
Οι πολιτικοί χρησιμοποιούνται και απορρίπτονται, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι αυτοί έχουν τον έλεγχο. Οι ταυτότητες των ελεγκτών κρύβονται μέσω ενός εταιρικού παιχνιδιού με εταιρείες χαρτοφυλακίου και μυστικούς τραπεζικούς φορολογικούς παραδείσους, σε μέρη όπως τα νησιά Κέιμαν και το Λουξεμβούργο.
Η δίψα για δημοσιότητα και η λαχτάρα για τα φώτα της δημοσιότητας είναι υποχρεώσεις αν θέλετε να διαπρέψετε σε αυτή την προσπάθεια. Καλύτερα να κυβερνάτε από τις σκιές, όπου η ταυτότητα και οι προθέσεις σας είναι άγνωστες.
... Οι άνθρωποι που διευθύνουν την παράσταση είναι ως επί το πλείστον κατευθυνόμενοι, επαγγελματίες, κοινωνιοπαθείς χωρίς διακριτά ίχνη συμπόνιας.
... Μερικοί από τους πιο γνωστούς ηγέτες και δημόσια πρόσωπα είναι στην πραγματικότητα ψυχοπαθείς, και αυτό που κάνει έναν ψυχοπαθή πιο αποτελεσματικό είναι η συνολική έλλειψη ενσυναίσθησης. Απλώς δεν έχουν την ικανότητα να φανταστούν ή να νιώσουν τον πόνο κάποιου άλλου, και αυτό τους απελευθερώνει στο να ξεπερνούν όρια που οι υπόλοιποι από εμάς δεν θα ονειρευόμασταν ποτέ να περάσουμε. Μπορούν να λειτουργούν χωρίς όρια, γεγονός που τους δίνει ένα πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων. Είναι επαγγελματίες ψεύτες και πολύ περήφανοι γι' αυτό.
... Δεν φτάνεις στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας με το να είσαι καλός, ειλικρινής και δίκαιος- φτάνεις εκεί με τη βία, την εξαπάτηση και την επιρροή. Φτάνεις εκεί με τη βία, αν χρειαστεί. Φτάνεις εκεί με εκβιασμούς και με χρήση βίας ή απειλών. Χρειάζεται σχεδιασμός και χρηματοδότηση, υπομονή και εξάσκηση, καθώς και γνώση του πώς να χρησιμοποιείς τον φόβο για να ελέγχεις τους άλλους ανθρώπους. Αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο παίζουν ένα πολύ διαφορετικό παιχνίδι από εμάς τους υπόλοιπους, και όπως το βλέπουν αυτοί, δεν υπάρχουν κανόνες. Ή τουλάχιστον οι κανόνες δεν ισχύουν γι' αυτούς.
... Το σχέδιό τους είναι να αλλάξουν την κοινωνία σε κάθε χώρα με τρόπο που να τους παρέχει έναν λόγο για να επιβάλουν μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η δημιουργία μιας παγκόσμιας κεντρικής τράπεζας και ενός ηλεκτρονικού παγκόσμιου νομίσματος, σε συνδυασμό με την κατάργηση των μετρητών, θα τους επιτρέψει τον πλήρη έλεγχο για να υπαγορεύουν την οικονομική πολιτική σε όλο τον κόσμο. Οι πολιτικές τους θα επιβάλλονταν από τον παγκόσμιο στρατό τους, και ένας πληθυσμός με μικροτσίπ θα ζούσε με τον φόβο της διαγραφής του ηλεκτρονικού του νομίσματος, αν ποτέ διαφωνούσε με την παγκόσμια κυβέρνηση".
Ο Charlie Robinson, στο βιβλίο του "The Octopus of Global Control", 2017
"Η πραγματική απειλή της Δημοκρατίας μας είναι η αόρατη κυβέρνηση, η οποία σαν ένα γιγάντιο χταπόδι απλώνει τα γλοιώδη πόδια της πάνω από τις πόλεις, τις πολιτείες και το έθνος μας. Για να ξεφύγουμε από τις απλές γενικεύσεις, επιτρέψτε μου να πω ότι στην κεφαλή αυτού του χταποδιού βρίσκονται τα συμφέροντα των Rockefeller-Standard Oil και μια μικρή ομάδα ισχυρών τραπεζικών οίκων που αναφέρονται γενικά ως διεθνείς τραπεζίτες. Η μικρή ομάδα των ισχυρών διεθνών τραπεζιτών ουσιαστικά διοικεί την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τους δικούς της ιδιοτελείς σκοπούς. Ελέγχουν πρακτικά και τα δύο κόμματα, γράφουν πολιτικές πλατφόρμες, κάνουν γατόπαρδους τους ηγέτες των κομμάτων, χρησιμοποιούν τους κορυφαίους άνδρες των ιδιωτικών οργανώσεων και καταφεύγουν σε κάθε μέσο για να θέσουν υποψηφιότητα για υψηλά δημόσια αξιώματα μόνο σε υποψηφίους που θα είναι δεκτικοί στις επιταγές των διεφθαρμένων μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτοί οι διεθνείς τραπεζίτες και τα συμφέροντα των Rockefeller-Standard Oil ελέγχουν την πλειοψηφία των εφημερίδων και των περιοδικών σε αυτή τη χώρα. Χρησιμοποιούν τις στήλες αυτών των εφημερίδων για να υποτάξουν ή να διώξουν από τα αξιώματά τους δημόσιους λειτουργούς που αρνούνται να εκτελέσουν τις εντολές των ισχυρών διεφθαρμένων κλικών που αποτελούν την αόρατη κυβέρνηση. Λειτουργεί υπό την κάλυψη ενός αυτοδημιούργητου παραπετάσματος [και] καταλαμβάνει τους εκτελεστικούς μας αξιωματούχους, τα νομοθετικά σώματα, τα σχολεία, τα δικαστήρια, τις εφημερίδες και κάθε υπηρεσία που δημιουργήθηκε για τη δημόσια προστασία".
John Francis Hylan, Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, 1922
"Πίσω από τη δήθεν κυβέρνηση κάθεται ενθρονισμένη μια αόρατη κυβέρνηση που δεν οφείλει καμία πίστη και δεν αναγνωρίζει καμία ευθύνη στον λαό. Η καταστροφή αυτής της αόρατης κυβέρνησης, η καταστροφή της ανίερης συμμαχίας μεταξύ διεφθαρμένων επιχειρήσεων και διεφθαρμένων πολιτικών είναι το πρώτο καθήκον της πολιτείας ."
Theodore Roosevelt, 26ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Theodore Roosevelt, An Autobiography , 1913
"Αντιμετωπίζουμε σε όλο τον κόσμο μια μονολιθική και αδίστακτη συνωμοσία που βασίζεται κυρίως σε μυστικά μέσα για την επέκταση της σφαίρας επιρροής της - στη διείσδυση αντί για εισβολή, στην υπονόμευση αντί για εκλογές, στον εκφοβισμό αντί για ελεύθερη επιλογή, στους αντάρτες τη νύχτα αντί για στρατούς την ημέρα. Πρόκειται για ένα σύστημα που έχει επιστρατεύσει τεράστιους ανθρώπινους και υλικούς πόρους για την οικοδόμηση μιας συμπαγούς, εξαιρετικά αποτελεσματικής μηχανής που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, κατασκοπευτικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές επιχειρήσεις. Οι προετοιμασίες του είναι κρυφές, δεν δημοσιεύονται. Τα λάθη του θάβονται, δεν είναι πρωτοσέλιδα. Οι διαφωνούντες φιμώνονται, δεν επαινούνται. Καμία δαπάνη δεν αμφισβητείται, καμία φήμη δεν τυπώνεται, κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται".
John F. Kennedy, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, 27 Απριλίου 1961
"Μια μυστικοπαθής ομάδα "διεθνιστών" λέγεται ότι χρηματοδότησε, και σε ορισμένες περιπτώσεις, προκάλεσε τους περισσότερους από τους μεγάλους πολέμους των τελευταίων 200 ετών. Η αγαπημένη τους μέθοδος διαμόρφωσης της κοινής γνώμης είναι, κυρίως, η πραγματοποίηση επιθέσεων με "ψεύτικη σημαία" για να χειραγωγήσουν τους πληθυσμούς ώστε να τους υποστηρίξουν. Αυτό τους επέτρεψε να εντείνουν τον έλεγχό τους στην παγκόσμια οικονομία, προκαλώντας σκόπιμα πληθωρισμό και ύφεση κατά βούληση. Οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων θεωρείται ότι είναι διεθνείς τραπεζίτες, ιδίως οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών τραπεζών του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος, της Τράπεζας της Αγγλίας και άλλων κεντρικών τραπεζών, καθώς και μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, της Τριμερούς Επιτροπής και της Ομάδας Μπίλντερμπεργκ".
Ο Charlie Robinson, στο βιβλίο του "The Octopus of Global Control", 2017
ΠΗΓΗ:noimwn.blogspot.com
Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ε.ΣΥ.%20%CE%9F%20%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%95%CE%9C%CE%97%CE%A3%20%CE%A3%CE%A9%CE%A1%CE%A1%CE%91%CE%A3%20%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%A9%CE%9D%CE%95%CE%99%20%CE%A4%CE%97%CE%9D%20%CE%9D%CE%95%CE%91%20%CE%A3%CE%A4%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%93%CE%99%CE%9A%CE%97%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%A9%CE%9D%20%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%A3%20_%20%CE%9B%CE%91.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου